Jeszcze dwadzieścia lat praca przed komputerem nie była traktowana zbyt poważnie przez społeczeństwo. Świat wyglądał inaczej. Automatyzacja była, i owszem, lecz cyfryzacja należała do rzadkości. Zdecydowana większość informacji, danych, dokumentów czy zdjęć przechowywana była w sposób tradycyjny: na papierze, w teczkach, pod kluczem w piwnicach. Nikt nie wiedział, co przyniesie przyszłość: w którą stronę i jak szybko nastąpi rozwój technologii czy jak zmienią się upodobania i przyzwyczajenia ludzi.
A zmieniły się niesłychanie. Teraz nikt nie wyobraża sobie prowadzenia bazy danych bez specjalnego oprogramowania komputerowego przystosowanego do danej branży czy chodzenia między piętrami ze stosami teczek wypełnionych do granic możliwości kartkami tylko po to, żeby zadać współpracownikowi pytanie. Jeżeli przedsiębiorstwo nie posiada własnej strony internetowej, równie dobrze może nie funkcjonować. W każdym biurze liczba komputerów jest co najmniej taka sama jak liczba pracowników. Żaden urząd nie jest w stanie obyć się bez pomocy komputerów. Nowoczesny sprzęt i wyspecjalizowane oprogramowanie towarzyszą nam na każdym kroku, ułatwiając i udogadniając naszą pracę oraz umilając nasz czas wolny.
Technologia ma jednak to do siebie, że rzadko jest niezawodna. Ona pomaga człowiekowi, a człowiek jej. Tym człowiekiem odpowiedzialnym za cyfrowy aspekt naszego życia jest programista. To on dba, by ani liczne programy na komputerach, ani same systemy operacyjne nie odmawiały współpracy i działały sprawnie. Ponadto programiści są tymi cudotwórcami, dzięki którym coraz więcej aspektów naszego życia można sprowadzić do prostych kilku kliknięć myszką czy naciśnięć klawiszy na klawiaturze i oszczędzić tak cenny dla nas czas.
Świat XXI wieku nie wyglądałby tak samo, gdyby nie ci geniusze. Na całe szczęście jest ich coraz więcej i są coraz lepsi w tym, co robią, dzięki czemu nasza globalna wioska rozwija się coraz to szybciej, w zastraszającym tempie bijąc poprzednio ustanowione rekordy tempa rozwoju.
